In de afgelopen paar jaar is er de nodige discussie geweest over de positie van de DHC in de AHOCN. In 1991 is door ongeveer 100 enthousiaste Healey-rijders van de AHOCN de Dutch Healey Competions opgericht om het racen en rallyrijden met Healeys wat te structureren. De meeste van deze leden gebruikten hun Healey op een sportievere manier dan de meeste andere Healeybezitters binnen de AHOCN en zij wilden hier gezamenlijk iets mee doen. Er is in 1992 met het toenmalige AHOCN-bestuur een aantal afspraken gemaakt over contributie en de inning daarvan, publicaties in het blad etc en de voorman van deze sportminnende groep Healey-rijders maakte vanaf 1992 deel uit van het bestuur.

Buiten een algemene alinea in het Huishoudelijk Reglement werd over de verantwoordelijkheden en bevoegdheden niets vastgelegd. Dat was in die tijd normaal. Door de toenemende “claim-cultuur” levert dit in de huidige tijd echter een steeds groter wordend risico op dat de organisator aansprakelijk wordt gesteld voor schades. De sportevenementen die worden georganiseerd vallen in de “hoog-risico” categorie en vergen daarom bijzondere aandacht.

Een aantal risico’s van de sportevenementen bleken niet te zijn gedekt door verzekeringen. Als de bestuurlijke verantwoordelijkheid niet eenduidig is vastgelegd en de lopende verzekeringen de aansprakelijkheid voor schades niet volledig blijken te dekken, wordt het risico te groot, niet alleen voor de AHOCN als vereniging, maar ook voor de bestuursleden van de DHC. De bestuursleden van de DHC zijn namelijk persoonlijk aansprakelijk voor eventuele schades, omdat er sprake is van een (informele) vereniging met beperkte rechtsbevoegdheid. Het is niet de bedoeling dat gepassioneerde leden die zich inzetten voor de club zulke risico’s lopen. De in 2021 van kracht geworden Wet Bestuurlijk Toezicht Rechtspersonen (WBTR) stelt hogere eisen aan het bestuur van verenigingen, waarbij onder meer het aangaan van verplichtingen die de vereniging niet zelf kan dragen als “onbehoorlijk bestuur” wordt gezien. Deze situatie vroeg om directe actie en die heeft het bestuur genomen.

In goed overleg tussen alle betrokken partijen is gekozen voor de volgende oplossing. In het bestuur komt een “Sportcommissaris”. Deze is verantwoordelijk voor alle sportieve activiteiten van de AHOCN. Door het bestuur van de AHOCN wordt voor de uitvoering op basis van de Statuten artikel 10 lid 2 een permanente commissie ingesteld, genaamd de “Sportcommissie Dutch Healey Competitions”. De Sportcommissaris is voorzitter van deze commissie. De Voorzitter van de Sportcommissie is bevoegd om commissieleden te benoemen voor de uitvoerende aspecten. De Sportcommissie stelt jaarlijks een planning op voor de evenementen van het daaropvolgende jaar en begroot deze globaal. Die planning wordt op de jaarlijkse ALV gepresenteerd en goedgekeurd en het jaar daarop verantwoord, maar dat is niets nieuws, want dat gebeurde al. De AHOCN leden die de sportuitoefening met Healeys een warm hart toedragen, betalen zoals voorheen €25 per jaar voor het aanvullend Sportlidmaatschap DHC. De communicatie vindt plaats in de Healey en op de website. Ook dit blijft dus eigenlijk zoals het al was.
Voor de aansprakelijkheidsrisico’s tijdens de (vergunningplichtige) rally’s die door de commissie worden georganiseerd, is een aanvullende verzekering afgesloten bij de Nederlandse Historische Rally Organisatie (NHRF). Bij de NHRF zijn alle grote rallysport-organisaties aangesloten, zoals b.v. de Tulpenrally en de SLS. Ook wordt voor deze sportevenementen een uitgebreide vrijwaring gehanteerd die deelnemers aan evenementen moeten onderschrijven. Dat is bij rally’s dezelfde vrijwaring als voor de Tulp en de SLS. Voor activiteiten op circuits is een daarop afgestemde vrijwaring opgesteld. Met de combinatie van vrijwaringen en verzekeringen worden de risico’s afdoende verminderd. Al deze zaken hebben we vastgelegd in de instellingsbeschikking van de Sportcommissie.

Met deze oplossing ligt de verantwoordelijkheid eenduidig bij het bestuur van de AHOCN en worden de aansprakelijkheidsrisico’s toereikend afgedekt. Niets staat meer een actieve sportuitoefening met Healeys in de weg!

De ALV ligt al weer enige maanden achter ons, dus een formele verkiezing van de Sportcommissaris is op dit moment niet mogelijk. Otto van der Meer heeft zich bereid verklaard om -tenminste voorlopig- de functie te willen vervullen. Daarom heeft het bestuur hem als interim bestuurslid aangesteld als Sportcommissaris. Als zelfstandig ondernemer en actief rally-rijder met een groot netwerk beschikt Otto over de benodigde competenties om deze functie uitstekend te kunnen vervullen. Zie ook zijn presentatie. Wim Janzen is één van de al bekende commissieleden. De lasten van de uitvoering mogen niet op de schouders van enkelen liggen, dus we hopen dat zich nog een aantal leden meldt om op ad-hoc basis te helpen bij de uitvoering van de sportactiviteiten!
En wat is er nu leuker dan sporten met een sportauto als de Healey?

Kennismaking Otto van der Meer

Geboren in 1952 (recent dus 70 jaar geworden) als Fries, maar inmiddels ruim 40 jaar in het westen van het land. Drie kinderen, waarvan de jongste (zoon) hetzelfde Healey virus heeft als zijn papa (recent mee geweest naar Healey Le Mans) en inmiddels de eerste rij-/rallyervaring bij de Alzheimerrally van dit jaar opgedaan.

Ik kocht mijn eerste Lelijke Eend op mijn drieëntwintigste voor 600 gulden. Na nog een Eend en nog een Eend wilde ik graag wat spectaculairders en kocht een tien jaar oude Lotus Super7 (nooit meer weggedaan). Met de komst van de kinderen was een tweezits Lotus niet ideaal en de Healey MKIII met achterbankje wel. Ik kon in 1985 een mooie, twintigjaar oude, ongerestaureerde, zwart over rode Healey, komend uit Californië, kopen. Slechts 17000 mijl op de teller.
Naast tochtjes met de kids in het weekend werd er al snel een Alpen Toer Rally van Frits Wessels mee gereden. En daarna nog een. En daarna nog een.
Maar een mooie originele Healey is niet echt geschikt voor rally rijden. Geen carterbeschermer, geen rolkooi, geen aangepaste uitlaat, ontbreken van veiligheidsgordels, etc, etc.
Toen er begin 2000 wat tijd en budget beschikbaar kwam en er een half afgebouwde rally Healey op mijn pad kwam was het besluit snel genomen. In de basis een Healey 100/6, maar met schijfremmen rondom, rolkooi, 80L tank, etc, etc. In de loop der jaren, na elke rally, telkens aangepast en verbeterd.

In het dagelijks leven ben ik Directeur Groot Aandeelhouder van een groep bedrijven met voornamelijk activiteiten als advies, strategisch management en asset management, waarbij vooral de middellange en lange termijn belangrijk zijn. Doordat de volgende generatie recent de dagelijkse leiding heeft overgenomen is er nu wat meer ruimte voor andere (hobby) activiteiten.
Het is goed om Rinus te ontlasten van zijn activiteiten binnen de DHC. Rinus heeft een geweldige rol gehad in het opzetten en het uitbouwen van de DHC en ik ben mij ten volle bewust dat de toekomst van de DHC heel anders zal zijn dan het verleden. Er zijn nog genoeg uitdagingen. Het feit dat we elke keer bij de Tulpenrallye met ruim tien Healey’s aan de start verschijnen, maar ook rally’s als de SLS, Rally van de Grensstreek, Tour Ecosse en andere ruim vertegenwoordigd zijn, geeft inspiratie om de DHC voort te zetten. 
Samen met de driehonderd DHC leden ga ik graag op zoek naar de toekomst van de DHC, waarbij ik zelf nadrukkelijk heb gesteld interim te willen zijn en deze functie tijdelijk in wil vullen, omdat ik van mening ben dat een jongere generatie, met alle uitdagingen die ze heeft in de dagelijkse praktijk, de DHC kan voortzetten en toekomstbestendig maken.
Het is een uitdaging om het bezit, de passie en de invulling over te dragen aan een volgende generatie en er ondertussen zelf van te blijven genieten!